Σε σύγκριση με άλλους τύπους καρκίνου, ο καρκίνος των όρχεων είναι σχετικά σπάνιος και αντιπροσωπεύει περίπου το 1-1,5% όλων των καρκίνων στους άνδρες. Σήμερα, οι όγκοι των όρχεων παρουσιάζουν εξαιρετικά ποσοστά ίασης, κυρίως λόγω της πρώιμης διάγνωσης και της μεγάλης χημειο- και ακτινο-ευαισθησίας τους. Αιτιολογικοί παράγοντες είναι το ιστορικό κρυψορχίας, το θετικό οικογενειακό ιστορικό και το σύνδρομο Kleinefelter.
Γενικά, υπάρχουν δύο τύποι όγκοι των όρχεων: οι σεμινωματώδεις (σεμινώματα) και μη σεμινωματώδεις. Γενικά, οι σεμινωματώδεις καρκίνοι δεν είναι τόσο επιθετικοί όσο οι μη σεμινωματώδεις. Οι μη σεμινωματώδεις όγκοι εμφανίζονται κατά κανόνα σε νεότερα άτομα και έχουν χειρότερη πρόγνωση. Η διάγνωση του καρκίνου των όρχεων βασίζεται στην κλινική εξέταση των όρχεων κατά την οποία μπορεί να ψηλαφηθεί σκληρής υφής περιοχή και η γενική κλινική εξέταση για να αποκλειστούν οι ευμεγέθεις λεμφαδένες ή κοιλιακές μάζες. Πολλές φορές οι όγκοι ανακαλύπτονται τυχαία από τους ίδιους από τους ασθενείς κατά τη διάρκεια αυτοεξέτασης. Το υπερηχογράφημα αμφότερων των όρχεων θα πρέπει να εκτελείται όποτε υπάρχει υποψία όγκου όρχεων. Σε αμφίβολες περιπτώσεις, γίνεται περαιτέρω έλεγχος με μαγνητική οσχέου ή εξειδικευμένο υπερηχογράφημα οσχέου με ελαστογραφία. Σταδιοποίηση της νόσου γίνεται με αξονική τομογραφία θώρακος και άνω-κάτω κοιλίας. Καρκινικοί δείκτες που πρέπει πάντα να μετρηθούν είναι οι: α-φετοπρωτείνη (AFP), η β χοριακή γοναδοτροπίνη (βhCG) και η γαλακτική αφυδρογονάση (LDH).
Η θεραπεία είναι η ριζική ορχεκτομή με βουβωνική προσπέλαση με en bloc αφαίρεση του όρχεως, του ινώδους χιτώνα και του σπερματικού τόνου και την εμφύτευση τεχνητού προθέματος όρχη από σιλικόνη. Αν η διάγνωση δεν είναι ξεκάθαρη, ορχική βιοψία (εκπυρήνιση του όγκου) απαιτείται για ταχεία βιοψία. Μπορεί να επιχειρηθεί μερική ορχεκτομή σε ειδικές περιπτώσεις (αμφοτερόπλευροι όγκοι ή μονήρης όρχις). Η συνηθισμένη ετερόπλευρη βιοψία για τη διάγνωση του καρκινώματος in situ θα πρέπει να συζητείται με τον ασθενή και συνιστάται σε ασθενείς με «υψηλό κίνδυνο» (όγκος όρχεως <12 mL, ιστορικό κρυψορχίας και ηλικία <40 ετών). Σε περίπτωση που συνυπάρχουν διογκωμένοι λεμφαδένες, τότε μπορεί να χρειαστεί να γίνει και εκτεταμένος λεμφαδενικός καθαρισμός με ανοικτή, λαπαροσκοπική ή ρομποτικά-υποβοηθούμενη-λαπαροσκοπική προσπέλαση. Ανάλογα με το στάδιο και τον ιστολογικό τύπο της νόσου μπορεί μετά την επέμβαση να χρειαστούν κάποιοι κύκλοι χημειοθεραπειών. Για αυτό το λόγο είναι απαραίτητη η κατάψυξη σπέρματος πριν την επέμβαση ειδικά σε άνδρες αναπαραγωγικής ηλικίας